Drugs, geld, feesten en zonnige eilanden

Om onze traditie in stand te houden, begonnen we ook in Thailand in een drukke stad, namelijk Bangkok. Om precies te zijn was ons hostel in Khoa San Road, een drukke straat met allerlei eettentjes, winkeltjes en de welbekende eetkraampjes op wielen.
Bangkok hebben we verkend per fiets, dankzij de organisatie ‘Co van Kessel’. Fietspaden kennen ze hier niet, dus we worstelden ons door hele smalle steegjes, marktkraampjes, China Town en de prachtige natuur. Waterfietsen was er niet bij, maar onze fietsen gingen gewoon mee op een longtailboot en zo zagen we Bangkok ook nog vanaf het water.
Ook hebben we voor het eerst ‘van de straat gegeten’. Het was heerlijk en misschien nog wel lekkerder omdat het minder dan een euro kostte.

In het Bahasa (de Indonesische taal) hadden we een minimale woordenschat opgebouwd.
Maar in Thailand is ons woordenboek volledig leeg. Zelfs de plaatsnamen zijn lastig uit te spreken/te onthouden.
De bestemming na Bangkok was Kanchanaburi, maar versies als ‘Kachanawierie’, ‘Kancharaburi’ en ‘Kanchaburi’ rekenen we ook goed.
We verbleven in het Bamboo Guesthouse en onze kamer was een leuk drijvend houten hutje op het water. Dat water heet om precies te zijn ‘The River Kwai’, waar ook de bekende brug (Bridge over the River Kwai) overheen gaat die wij hebben bekeken.
Daarna gingen we naar de Tiger Temple. Dat Thailand een drugsland is, dat wist ik, maar dat ze dit ook toedienen aan de tijgers in de Tiger Temple wist ik niet. Het park zelf zegt dat deze tijgers gewend zijn aan mensen, maar ik heb nog nooit zulke stonede tijgers gezien. Een gids hoorde ik zeggen: 'De buffels in dit park zijn het gevaarlijkste’. Er was dus ook niks spannends aan om met de tijgers op de foto te gaan. Helemaal niet als ik vertel dat je door een medewerker aan de hand werd meegenomen en bij elke tijger 10 seconde poseerde, zodat er wat foto’s werden geschoten. Waar de fietstocht van Co van Kessel nog zo’n aanrader was, was de toeristische Tiger Temple een enorme afrader.

De tijgers in de Tiger Temple waren levenloos, maar ook de oranje ING leeuwen op onze pinpassen leken te slapen. Ondanks dat we haast alle banken van Kanchanaburi hadden geprobeerd, was ons portemonnee tegoed van zo’n 50 Thaise Bath niet aangevuld. Na het inzetten van onze hulplijn (Carine, de moeder van Marloes), bleek dat de ING wel vaker met dit probleem te maken had. ‘Later nog eens proberen’.
De volgende ochtend stonden we vol goede moed opnieuw bij een pinautomaat, helaas tevergeefs.
Na opnieuw contact gezocht te hebben met de ING, bleken onze passen geblokkeerd te zijn. We hadden gepind in Bangkok bij een bank met een risicofactor op skimmen. Uit voorzorg waren onze pinpassen geblokkeerd en er waren nieuwe pinpassen naar onze thuisadressen gestuurd. Laat ons daar nou nog voorlopig niet zijn.
Gelukkig konden we uiteindelijk gebruik maken van een Emergency Case en eenmalig een groot bedrag krijgen, zodat we even zonder bruikbare pinpassen vooruit konden.
Onze dag was volledig gevuld met geldzaken regelen, dat we een bezoek aan de Erawan waterval een dagje moesten opschuiven. Hetgeen wat ook verschoof waren wijzelf. We verlieten het leuke hutje en kozen even voor een hostel met warme douche.

Toevallig troffen we in dat hostel een jongen uit Los Angeles en een jongen uit Frankrijk, die ook de Erawan waterval wilden bezoeken. Zo vertrokken we de volgende ochtend met de lokale bus, naar de zeven verdiepingen hoge waterval.
De klim was zeker de moeite waard en we sloten het bezoek waardig af met een 'natuurlijke waterval glijbaan'.

De volgende plaats die we bezochten, had een iets gemakkelijkere naam, namelijk Hua Hin. Het kleine, schattige vissersdorpje wat wij in gedachten hadden, bleek een grote toeristische stad te zijn. Gelukkig hadden ze er daardoor wel kerstmutsen, waardoor wij toch nog een kerstgevoel konden creëren. Ook hebben we er een scooter gehuurd, zodat we een floating market konden bezoeken en de stad konden bekijken. Onze kerstavond werd gevuld met een nachtbusrit naar Krabi, en onze magen werden gevuld met een pizza.

Het zeetintje wat we hadden verwacht en niet kregen in Hua Hin, kregen we wel in Krabi. Dit kwam allereerst door een schattig zand en lichtblauwkleurig hostel en de bezoekjes aan het strand. Onze (kerst)maaltijden scoorden we op een leuke nightmarket.
We hebben ook vier eilanden en de daarbij behorende stranden bezocht (en gesnorkeld) tijdens een mooie boottrip.

Na bezoekjes aan eilanden was het tijd voor een verblijf op een eiland. Op Koh Samui hadden we afgesproken met Mandy en Angela, zodat we oud en nieuw met z’n vieren konden vieren. Onze appartementjes lagen vrij afgelegen, dus we besloten scooters te huren voor ons tijdelijke verblijf.
Koh Samui ligt vlakbij Koh Phangan, dus we grepen onze kans en woonden 28 februari de welbekende Full Moon Party bij. We zagen naast de maan en lichtgevende verf ook de zon weer opkomen, want het vervoer was slecht georganiseerd en vertraagd. Maar het was een onvergetelijk feest!
Het feesten stopte na de Full Moon Party natuurlijk niet, want ook wij gingen (weliswaar 6 uur eerder) het nieuwe jaar in.
Daarover de volgende keer meer!

Dikke kus en veel liefs vanuit Thailand