Back(packs)
Door: Brit
Blijf op de hoogte en volg Brit
05 Januari 2014 | Nederland, Rotterdam
Marloes en ik zijn ondertussen alweer even back in town, maar jullie hadden mijn laatste reisverslag nog steeds tegoed.
Zo’n drie weken geleden stonden Merel, Marloes en ik om 8.00 uur ‘s morgens voor het Sunflower Hotel. Dit keer verplaatsten we ons niet per bus, maar per motor. Wij hadden deze rit geboekt bij het familiebedrijf ‘Le Family Riders’, dus we stapten achterop bij drie neven. Onze backpacks zaten achterop vastgeknoopt en zo gingen we van Hoi An naar Hue.
Tijdens de rit hadden we wat stops bij o.a. een marmer stad, in de bergen en bij wat uitzichtpunten. Ook gingen we lunchen bij een restaurantje aan zee, waar ook andere familieleden van de neven aanschoven.
Onderweg genoten we van de uitzichten, de ervaring en we genoten zelfs van de enorme poncho’s die we aanmoesten vanwege de regen.
De slaapbussen vond ik een leuke manier van verplaatsen, maar achterop de motor was al helemaal geweldig!
Aan het einde van de middag kwamen we aan in Hue en zeiden we Merel gedag. Marloes en ik vertrokken direct met de sleeperbus naar Hanoi. Het werd er niet warmer op, dus we kwamen bibberend aan bij het May de Ville Hotel. Daar ontdekten we dat de airco (die ons in de warmste nachten koel wist te houden) ook warmte kon blazen! Met 30 graden op de afstandsbediening vielen wij in een sauna-achtige kamer in slaap.
Ook de volgende dag was het erg regenachtig en koud. De Vietnamese bevolking liep in een winterjas met daarbij een muts en een shawl. De touristen (die dachten dat het altijd warm was in Vietnam) liepen in hun warmste zomeroutfit. De bezoekjes aan het centrum waren dus kortstondig.
We hadden besloten om ook nog een trip te doen naar Halong Bay, dus na twee dagen Hanoi zaten we in een busje richting de haven. We hadden nachten doorgebracht in de jungle, in gehorige hostels, in bussen, dus waarom ook niet op een boot?
Het schip zag er heel knus uit en Marloes en ik hadden een schattig slaapkamertje voorzien van airco (verwarming) en een badkamertje. Diezelfde dag gingen we nog een stukje varen, bezochten we een grot en een uitzichtpunt op een prachtig strand. Het uitzicht deed me een beetje denken aan het zuiden van Thailand. De avond werd afgesloten met heerlijk avondeten op de boot en met karaoken.
De volgende dag gingen we eerst naar een pearl farm en daarna naar Ha Long City om te lunchen. ‘s Avonds waren we weer terug in Hanoi, want de Halong Bay tour zat er alweer op. Wel gingen we nog eten en een drankje doen met een stelletje (Duitse Jasper en Maija uit Finland) die bij ons op de boot hadden gezeten.
De laatste dag in Hanoi hebben we gevuld met shoppen, ons laatste geld uitgeven en verdwalen. Maar door het verdwalen hebben we ook nog even in een Vietnamese fietstaxi gezeten. Een onverwachts, maar leuk ritje!
Niet onverwachts en een zeer lange rit begon vrijdag 20 december, de dag dat wij naar huis vlogen. Na een tussenstop op Kuala Lumpur kwamen we op 21 december om 6.30 uur aan in Nederland.
Dit keer geen sneeuw in Nederland, maar wel een warm onthaal!
Samen met Marloes kan ik terugkijken op een heerlijke reis. Gelukkig zonder tyfus en met zeer veel mooie momenten!
Toch is het ook altijd weer fijn om lekker thuis te zijn!
Mijn backpack is weer even opgeborgen en het ‘echte’ werken gaat gauw van start.
Bedankt voor alle leuke reacties en het volgen van mijn avonturen.
Veel liefs! (vanuit Rotterdam)
Zo’n drie weken geleden stonden Merel, Marloes en ik om 8.00 uur ‘s morgens voor het Sunflower Hotel. Dit keer verplaatsten we ons niet per bus, maar per motor. Wij hadden deze rit geboekt bij het familiebedrijf ‘Le Family Riders’, dus we stapten achterop bij drie neven. Onze backpacks zaten achterop vastgeknoopt en zo gingen we van Hoi An naar Hue.
Tijdens de rit hadden we wat stops bij o.a. een marmer stad, in de bergen en bij wat uitzichtpunten. Ook gingen we lunchen bij een restaurantje aan zee, waar ook andere familieleden van de neven aanschoven.
Onderweg genoten we van de uitzichten, de ervaring en we genoten zelfs van de enorme poncho’s die we aanmoesten vanwege de regen.
De slaapbussen vond ik een leuke manier van verplaatsen, maar achterop de motor was al helemaal geweldig!
Aan het einde van de middag kwamen we aan in Hue en zeiden we Merel gedag. Marloes en ik vertrokken direct met de sleeperbus naar Hanoi. Het werd er niet warmer op, dus we kwamen bibberend aan bij het May de Ville Hotel. Daar ontdekten we dat de airco (die ons in de warmste nachten koel wist te houden) ook warmte kon blazen! Met 30 graden op de afstandsbediening vielen wij in een sauna-achtige kamer in slaap.
Ook de volgende dag was het erg regenachtig en koud. De Vietnamese bevolking liep in een winterjas met daarbij een muts en een shawl. De touristen (die dachten dat het altijd warm was in Vietnam) liepen in hun warmste zomeroutfit. De bezoekjes aan het centrum waren dus kortstondig.
We hadden besloten om ook nog een trip te doen naar Halong Bay, dus na twee dagen Hanoi zaten we in een busje richting de haven. We hadden nachten doorgebracht in de jungle, in gehorige hostels, in bussen, dus waarom ook niet op een boot?
Het schip zag er heel knus uit en Marloes en ik hadden een schattig slaapkamertje voorzien van airco (verwarming) en een badkamertje. Diezelfde dag gingen we nog een stukje varen, bezochten we een grot en een uitzichtpunt op een prachtig strand. Het uitzicht deed me een beetje denken aan het zuiden van Thailand. De avond werd afgesloten met heerlijk avondeten op de boot en met karaoken.
De volgende dag gingen we eerst naar een pearl farm en daarna naar Ha Long City om te lunchen. ‘s Avonds waren we weer terug in Hanoi, want de Halong Bay tour zat er alweer op. Wel gingen we nog eten en een drankje doen met een stelletje (Duitse Jasper en Maija uit Finland) die bij ons op de boot hadden gezeten.
De laatste dag in Hanoi hebben we gevuld met shoppen, ons laatste geld uitgeven en verdwalen. Maar door het verdwalen hebben we ook nog even in een Vietnamese fietstaxi gezeten. Een onverwachts, maar leuk ritje!
Niet onverwachts en een zeer lange rit begon vrijdag 20 december, de dag dat wij naar huis vlogen. Na een tussenstop op Kuala Lumpur kwamen we op 21 december om 6.30 uur aan in Nederland.
Dit keer geen sneeuw in Nederland, maar wel een warm onthaal!
Samen met Marloes kan ik terugkijken op een heerlijke reis. Gelukkig zonder tyfus en met zeer veel mooie momenten!
Toch is het ook altijd weer fijn om lekker thuis te zijn!
Mijn backpack is weer even opgeborgen en het ‘echte’ werken gaat gauw van start.
Bedankt voor alle leuke reacties en het volgen van mijn avonturen.
Veel liefs! (vanuit Rotterdam)
-
05 Januari 2014 - 13:32
Dave:
Hey Brit...
Welkom thuis dan maar! :)
Hoe je het gehad heb hoef ik niet te vragen, want het klonk zelfs allemaal al fantastisch!!
Wat bedoel je met nu mag je 'echt gaan werken'??
Ga je voor de klas, of ga je iets anders doen??
Succes en plezier alvast met je job!
Groetjes... xx -
05 Januari 2014 - 16:34
Carine:
Hoi lieve Brit, zeker fijn dat jullie weer terug zijn! We hebben genoten van je verslagen! Nu gaat t "gewone" leventje weer beginnen! Succes met je invalbaantje en hopelijk rolt er een vaste baan uit! Nu nog een keer naar jullie film kijken! Ben benieuwd! Dikke knuf van mij en van Jan! -
10 Januari 2014 - 18:56
Joran Vrolijk:
Wat een mooi laatste verhaaltje, op de valreep. Ik had 'm bijna gemist.
:) -
27 Maart 2014 - 18:41
Nam:
Hoi
Ik zal me even voorstellen, graag kom ik in contact met je praten over vietnam. ik ben zelf vietnamees u heeft daar gewerkt? ik ben 27 en zoek ook een baan het, het is een mooi land. we kunnen er over verder praten. -
13 November 2018 - 05:57
Gemeente Rotterdam:
HOI BRITT
ZOU JIJ AAN JE VADER WILLEN UITLEGGEN DAT HIJ ZIJN GAY CONDOOMS BIJ DE SEXSHOP HAALT EN DAT JE VOOR KLACHTEN NIET BIJ DE GEMEENTE ROTTERDAM MOET ZIJN MAAR DE POLITIE
MAAR DAT DOET JE PA NIET WANT HIJ WEET DAT DIE DAN OP ZIJN MUIL GAAT MET ZIJN CLOWNS CLUB ZIJN LEUGENS EN GETUIGEN
KIJK HET IS DUIDELIJK WAAROM WILLEK BIJ FRED IS WEGGELOPEN
MET ZULKE JODEN STREKEN HOUD GEEN VROUW HET UIT MET HEM
ZOU HET CONTACT SNEL VERBREKEN MET JE PA
WANT DEZE MAN IS EEN VIEZERIK DIE OVER DE RUG VAN GEHANDICAPTEN GAAT EN JODENSTREKEN UITHAALT ACHTER JE RUG WAT EEN SCHIJNHEILIGE HYPOCRIET IS DIE PA VAN JE HIJ MOET ZOICH SCHAMEN FRED VERHOOGT MISBRUIKT GEHANDICAPTE MEISJES EN GAAT OVER DE RUG VAN EN LAAT DAT TOE VAN ZIJN PERSONEEL MAAR DAT GAAT GOUDA IN
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
