Verplaatsen
Door: Brit
Blijf op de hoogte en volg Brit
03 December 2013 | Indonesië, Jogjakarta
Om ons te kunnen verplaatsen van Yogyakarta naar Vietnam hebben we in onze laatste week onze (60 daagse) visa verlengt. Althans de Universiteit heeft dat voor ons gedaan. Wij hoefden alleen nog maar naar de Immigration Office om een foto en wat vingerafdrukken te laten maken. Verrassend genoeg werden Marloes en ik dit keer niet voor één persoon aangezien! We stonden dus voor Indonesische begrippen snel weer buiten.
Voordat we onze status verplaatsen van ‘werkende Marloes en Brit’ naar ‘backpackende Marloes en Brit’, wilden we eerst onze Indonesische werkzaamheden netjes afronden.
Op de Tumbuh-stagescholen hebben we evaluatiegesprekken gevoerd met de directrices. Bij elk gesprek waren de kernwoorden; tevredenheid en dankbaarheid.
Alle drie willen ze graag volgend jaar weer hulp ontvangen van Nederlandse studenten.
‘Onze meiden’ hebben hard gewerkt op de Tumbuh-scholen. Ze hebben veel achter kunnen laten in de vorm van; kennis, vaardigheden en (hulp)middelen.
Ook op de Sanata Dharma University vond een evaluatiegesprek plaats. Er waren wederzijdse dankbetuigingen, veel positieve punten, enkele verbeterpunten en toekomstplannen. Wij en onze Indonesische collega’s waren het eens: het was wéér een geslaagd project!
Na het evaluatiegesprek was er een foodmarket op de Universiteit waar wij aan deelnamen. Net als vorig jaar stond er een Nederlands kraampje tussen allerlei kraampjes uit Indonesische gebieden. Elkaars lekkernijen worden dan geproefd.
De Nederlandse lekkernijen waren dit jaar; hutspot, drop, speculaas en boterhammen voorzien van pindakaas en hagelslag.
Één ding is zeker; Indonesië zal nooit drop vanuit Nederland importeren.
Na de foodmarket hadden wij een afscheidsetentje met alle meiden. Dat klinkt onlogisch natuurlijk, maar wat onderstaande ‘lekkernijen’ geven aan waarom wij nog uiteten gingen ná de foodmarket.
- Gefrituurde sprinkhaan.
- Thee, waarvan 2/3 suiker is.
- Kippenklauwen.
Na het etentje zijn we nog met een paar meiden wat gaan drinken in de reggaebarretjes ‘Lucifer’ en ‘Bintang’.
Wij hebben ons ook nog even verplaatst in de rol van Indonesische kok. Onze cooking class werd verzorgd door een Indonesisch vrouwtje, genaamd Made.
Ze nam ons eerst mee naar een lokale markt. De smalle doorgangetjes, de kleedjes op de vloer en de lage prijzen deden me denken aan de Nederlandse rommelmarkt tijdens Koninginnedag.
Als Rob Geus van de smaakpolitie over deze markt zou lopen, dan had hij denk ik een gehele uitzending kunnen praten over de kip.
De kipfiletjes die wij gewend zijn liggen - naast kippenkoppen, maagjes, ingewanden en klauwen - op te warmen in een gevoelstemperatuur van 35 graden. Voor weinig geld scoor je de kip en je krijgt er ook nog wat gratis vliegen bij.
Wij kochten op de markt o.a. kipfilet, kruiden en groenten, zodat we twee Indonesische gerechten konden maken. Wij hadden gekozen voor ‘Gado Gado’ en ‘Ayam Kemangi’. Dit laatste is kip met curry.
In de keuken van het ‘Via Via Restaurant’ leerden we ook hoe we kroepoek, sambal, tempe goreng en tofu goreng moesten maken.
Na ons harde werken in de keuken mochten we smullen van onze zelfgemaakte Indonesiche gerechten.
Het was een onwijs leuke en leerzame kookworkshop!
Ons werk zit erop in Yogyakarta. De rapportages zijn naar Nederland verstuurd en de evaluatiegesprekken zijn gevoerd. Daarom verplaatsen wij vanmiddag naar het vliegveld van Yogyakarta.
Marloes en ik hadden gekozen voor het goedkoopste ticket naar Vietnam, wat met zich meebrengt dat we een overstaptijd van 10,5 (!) uur hebben in Singapore. Wij brengen onze nacht dus door op de stoelen van de luchthaven in Singapore.
Ons backpackavontuur start in Ho Chi Minh City. Uiteraard houd ik jullie op de hoogte via deze weg.
Bedankt voor de altijd leuke reacties! Ik lees ze met veel plezier.
Een laatste groet uit Yogyakarta! Liefs
Voordat we onze status verplaatsen van ‘werkende Marloes en Brit’ naar ‘backpackende Marloes en Brit’, wilden we eerst onze Indonesische werkzaamheden netjes afronden.
Op de Tumbuh-stagescholen hebben we evaluatiegesprekken gevoerd met de directrices. Bij elk gesprek waren de kernwoorden; tevredenheid en dankbaarheid.
Alle drie willen ze graag volgend jaar weer hulp ontvangen van Nederlandse studenten.
‘Onze meiden’ hebben hard gewerkt op de Tumbuh-scholen. Ze hebben veel achter kunnen laten in de vorm van; kennis, vaardigheden en (hulp)middelen.
Ook op de Sanata Dharma University vond een evaluatiegesprek plaats. Er waren wederzijdse dankbetuigingen, veel positieve punten, enkele verbeterpunten en toekomstplannen. Wij en onze Indonesische collega’s waren het eens: het was wéér een geslaagd project!
Na het evaluatiegesprek was er een foodmarket op de Universiteit waar wij aan deelnamen. Net als vorig jaar stond er een Nederlands kraampje tussen allerlei kraampjes uit Indonesische gebieden. Elkaars lekkernijen worden dan geproefd.
De Nederlandse lekkernijen waren dit jaar; hutspot, drop, speculaas en boterhammen voorzien van pindakaas en hagelslag.
Één ding is zeker; Indonesië zal nooit drop vanuit Nederland importeren.
Na de foodmarket hadden wij een afscheidsetentje met alle meiden. Dat klinkt onlogisch natuurlijk, maar wat onderstaande ‘lekkernijen’ geven aan waarom wij nog uiteten gingen ná de foodmarket.
- Gefrituurde sprinkhaan.
- Thee, waarvan 2/3 suiker is.
- Kippenklauwen.
Na het etentje zijn we nog met een paar meiden wat gaan drinken in de reggaebarretjes ‘Lucifer’ en ‘Bintang’.
Wij hebben ons ook nog even verplaatst in de rol van Indonesische kok. Onze cooking class werd verzorgd door een Indonesisch vrouwtje, genaamd Made.
Ze nam ons eerst mee naar een lokale markt. De smalle doorgangetjes, de kleedjes op de vloer en de lage prijzen deden me denken aan de Nederlandse rommelmarkt tijdens Koninginnedag.
Als Rob Geus van de smaakpolitie over deze markt zou lopen, dan had hij denk ik een gehele uitzending kunnen praten over de kip.
De kipfiletjes die wij gewend zijn liggen - naast kippenkoppen, maagjes, ingewanden en klauwen - op te warmen in een gevoelstemperatuur van 35 graden. Voor weinig geld scoor je de kip en je krijgt er ook nog wat gratis vliegen bij.
Wij kochten op de markt o.a. kipfilet, kruiden en groenten, zodat we twee Indonesische gerechten konden maken. Wij hadden gekozen voor ‘Gado Gado’ en ‘Ayam Kemangi’. Dit laatste is kip met curry.
In de keuken van het ‘Via Via Restaurant’ leerden we ook hoe we kroepoek, sambal, tempe goreng en tofu goreng moesten maken.
Na ons harde werken in de keuken mochten we smullen van onze zelfgemaakte Indonesiche gerechten.
Het was een onwijs leuke en leerzame kookworkshop!
Ons werk zit erop in Yogyakarta. De rapportages zijn naar Nederland verstuurd en de evaluatiegesprekken zijn gevoerd. Daarom verplaatsen wij vanmiddag naar het vliegveld van Yogyakarta.
Marloes en ik hadden gekozen voor het goedkoopste ticket naar Vietnam, wat met zich meebrengt dat we een overstaptijd van 10,5 (!) uur hebben in Singapore. Wij brengen onze nacht dus door op de stoelen van de luchthaven in Singapore.
Ons backpackavontuur start in Ho Chi Minh City. Uiteraard houd ik jullie op de hoogte via deze weg.
Bedankt voor de altijd leuke reacties! Ik lees ze met veel plezier.
Een laatste groet uit Yogyakarta! Liefs
-
03 December 2013 - 09:19
Carine En Jan:
heel veel plezier in Vietnam! pas goed op jezelf en op Marloes ;)!
xx J&C -
03 December 2013 - 12:27
Dave:
Hey Brit,
Je verhaal over eten is heel herkenbaar. Vooral die gore thee met 2/3 suiker is iets wat ik gelijk herinner van de eerste dagen in een hotel/hostel. Ook de onhygienische kip met vliegen klinkt bekend. Toch had ik geen problemen met eten in Yogya. Je moest gewoon een goed schema' tje maken;
Maandag: Via Via (lekkere salades)
Dinsdag: K' meals (heerlijke pizza)
Woensdag: Bananacafe (heerlijke kip)
Donderdag: traditonele tentje (in die tuin, op de grond) - ben je vast wel eens geweest met Lupa
Vrijdag: House of Raminten (stad)
In het weekend ergers anders uit eten, zelf ff wat makkelijks eten of naar de MacDonalds o.i.d in Ambarukmo of Malioboro... (winkelcentra)
Dit schema heb ik 12 weken volgehouden en ik moet zeggen... Heerlijk gegeten! ;) hahaha...
Veel plezier in Thailand!!! Wellicht krijg je daar lekker 'broodje-aangereden-hond' ...
-
03 December 2013 - 16:07
Bianca:
Heel veel plezier!!! wordt vast weer een hele beleving! -
04 December 2013 - 08:56
Jan Willem:
Veel plezier in Vietnam. Gaat vast lukken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
